Ik vind het altijd wonderlijk als ik mooie inzichten ontvang. Het heeft iets magisch en daar houd ik nu eenmaal van. De meeste inzichten krijg ik tijdens meditaties, yoga, onder de douche of als ik met mijn kaarten werk. Dat zijn momenten dat ik er voor open sta. Inzichten zijn voor mij lichtjes op mijn pad naar mijn authentieke zelf. Ze verschijnen op de juiste momenten en geven mij net een zetje in de rug om ergens op te reflecteren, om actie te ondernemen of om nog eens goed te voelen wat echt bij mij past. Ik ben altijd erg dankbaar voor dit soort inzichten. Maar ze verschijnen niet altijd op commando en soms gewoon ook even helemaal niet. Maar het bleek dat het niet krijgen van een inzicht voor mij één van de mooiste inzichten gaf! 

Eigenlijk had dit mijn eerste blog moeten zijn. Maar ja, als je vanuit je intuïtie schrijft, lopen de dingen vaak heel anders dan dat je denkt. En ik heb inmiddels geleerd om in deze flow mee te gaan. Maar goed, ik had dit blog als eerste willen plaatsen omdat ik hierin de basis en misschien zelfs wel de aanleiding voor mijn website en mijn blogs beschrijf. Voordat ik deze website begon, ervaarde ik tijdens een meditatie heel duidelijk het principe dat alles op deze aarde trilt en dat trilling wordt beïnvloedt door trilling. In mijn meditatie ging ik helemaal terug naar deze basis en voelde ik hoe het leven met deze wet, want dat is het, in oorsprong eigenlijk kinderlijk eenvoudig kan zijn. Het was een prachtige en krachtige ervaring. In het kort komt het erop neer dat hoe hoger de trilling, hoe fijner, positiever, liefdevoller wij ons voelen én dat de hoogte van de trilling wordt bepaald door trilling. Als we ons dus bewust op een positieve manier met  trilling bezighouden, kunnen wij zelf héél veel invloed uitoefenen op ons welzijn zonder daarvoor van wie of wat dan ook afhankelijk te zijn.  En precies dit principe is de basis van alles op mijn website!

Mediteren. Ik ben er gek op. Echt! De rust, de stilte, de ontspanning en mooie inzichten die ik krijg. Ik houd ervan. Maar waar ik nog het allermeest van houd, is dat ik tijdens mijn meditaties weer één word met wie ik ben. Niet met wie ik ben geworden door allerlei ervaringen in mijn leven, maar met de puurste versie van mijzelf. En dat is zo'n heerlijk, rustig, uitgebalanceerd en liefdevol gevoel! Door elke ochtend op mijn paarse meditatiekussentje te mediteren en mij te verbinden met die meest zuivere versie van mijzelf, kom ik in het dagelijks leven ook steeds dichter bij die versie uit. Met alle mogelijkheden die daarbij horen. Hoe mooi is dat!? 

Heb je weleens dat je als je een woord of een zin een paar keer achter elkaar uitspreekt het ineens heel raar klinkt? Nou, dat had ik bij de titel van dit blog. 'Het is'. Het is, het is, het is. Zo kort als deze zin is zo krachtig is hij ook. Alles zit er eigenlijk in. Want je hele leven speelt zich af in het huidige moment. Niet in het verleden, niet in de toekomst maar alleen in het nu. Steeds een puur en zuiver moment. Zonder oordeel, zonder waarde.

Ik zie de bomen om me heen langzaam verdwijnen. En met de bomen de dieren. Eekhoorntjes, spechten. Ik zie ze niet meer. Elke keer als er een boom genadeloos wordt omgekapt, raakt het mij diep in mijn ziel. Ik vecht voor wat ik waard ben om ze te behouden. Ga in gesprek met buren, gemeente, handhavers, boomrooibedrijven. Ik ging er zelfs letterlijk vóór staan.  Maar ook ik werd verwijderd. Door handhavers. Net als de bomen stond ik in de weg. Ik voel me soms echt machteloos. Dus pakte ik mijn pen en schreef deze ode aan alle bomen

Vergeven is een wonderlijk proces. In het woordenboek wordt het omschreven als 'iemand vergiffenis schenken'. Het lijkt daarbij vooral alsof de ander, degene die je vergeeft centraal staat. Jij geeft diegene jouw vergiffenis. In mijn ogen is het proces van vergeven iets veel groters, iets mooiers. Bij vergeven staat niet de persoon die jou iets vervelends heeft aangedaan centraal maar juist jijzelf. De ander is zelf verantwoordelijk voor wat hij of zij heeft gedaan en zal zichzelf daarvoor moeten vergeven. En natuurlijk kan het iemand helpen als jij hem of haar vergeeft. Maar de enige, échte reden om iemand te vergeven is jouw eigen welzijn. Door te vergeven geef je jezelf iets heel moois, namelijk de ruimte en vrijheid om weer helemaal jezelf te zijn. Bevrijd van je pijn, boosheid en verdriet dat je al die tijd bewust of onbewust met je meedroeg...

Jeetje, wat had ik er een hekel aan: aarden. Op een bepaald moment in mijn leven kwam ik bij een lieve, wijze vrouw die mij hielp om mezelf weer te ontdekken en verder te ontwikkelen. Ik hoopte zelf eigenlijk vooral op spannende, mystieke ervaringen maar ik kreeg...aarding. Máándenlang. Alleen maar Aarden. Aarden. Aarden. En voor thuis: oefeningen om te aarden. Elke keer als ik naar haar toeging hoopte ik dat ik eindelijk die magische ervaringen ging beleven maar ze was liefdevol streng en vasthoudend. Als ik er nu op terugkijk ben ik haar er eeuwig dankbaar voor.

Zaterdag 14 september was ik een ochtendje bij Weleda. Al sinds ik daar 25 jaar geleden binnenliep voor een stage op de communicatieafdeling, gebruik ik hun producten. Ik heb daar veel over communiceren geleerd maar ook over natuurlijke verzorgingsproducten. Over de unieke werking van planten, hoe zij in harmonie met de natuur groeien én hoe je ze uiteindelijk verwerkt tot zuivere verzorgingsproducten. Het is mede door deze mooie ervaring dat het voor mij nu heel vanzelfsprekend is dat de producten die ik op mijn lichaam smeer natuurlijk en zuiver zijn. Het geeft mij een goed gevoel, ik word er blij van en ga ervan stralen!