Heb je weleens dat je als je een woord of een zin een paar keer achter elkaar uitspreekt het ineens heel raar klinkt? Nou, dat had ik bij de titel van dit blog. 'Het is'. Het is, het is, het is. Zo kort als deze zin is zo krachtig is hij ook. Alles zit er eigenlijk in. Want je hele leven speelt zich af in het huidige moment. Niet in het verleden, niet in de toekomst maar alleen in het nu. Steeds een puur en zuiver moment. Zonder oordeel, zonder waarde.
Verleden en toekomst. Maar waar is het nu?
Alles wat we ervaren is altijd in het nu. Hoewel ons hele leven zich dus eigenlijk afspeelt in het nu zijn we daar zelf maar weinig te vinden. Want hoe vaak zijn we bezig met de toekomst te plannen. Met te kijken wat we willen bereiken. Waar we naartoe willen. Wat we nog graag zouden doen of ervaren? Of juist met het tegenovergestelde. Met dat wat al is geweest. We reageren dan vanuit vroegere ervaringen. Hoeveel tijd en energie zullen we per dag aan het verleden en de toekomst besteden? Ik durf te zeggen veel. Héél veel. Zoveel, dat we veel te weinig tijd en ruimte overhouden om in 'het is' te zijn.
'Situaties komen en gaan in het nu
maar dat veilige,
zuivere gevoel dat alles in basis altijd okay is, dat blijft'
Toen ik laatst mediteerde en ik de woorden 'het is' heel duidelijk hoorde, wás ik ook meteen in 'het is'. En dit is een heel aangename plaats om te zijn. Er is rust en veel neutrale ruimte. Het voelt volledig vrij. Het is alles en niets tegelijk. Er hangt een zuivere energie van oneindige potentie. Een plek waar je kunt zijn en verder niets hoeft. Een soort nulpunt. Elke situatie die er 'binnenkomt' kun je op een heel zuivere manier ervaren en daarna weer loslaten. Situaties komen en gaan in 'het nu' maar dat veilige, zuivere gevoel dat alles in basis altijd okay is, dat blijft.
Aangeleerde beperkingen of oneindige mogelijkheden?
Nu denk jij misschien, ja, leuk en aardig maar dat is niet te doen in mijn dagelijks leven met al mijn verplichtingen. En ik begrijp deze reactie heel goed maar het is denken vanuit aangeleerde beperkingen in plaats van voelen vanuit oneindige mogelijkheden. Denk jij dat een jong kind dat heerlijk aan de kustlijn een zandkasteel bouwt, denkt aan het feit dat hij zo moet eten. En dus een beetje moet opschieten? Nee, natuurlijk niet. Die gaat op in het plezier van het moment. En weet je dat deze jonge kinderen die nog zo fijn in het nu leven, gemiddeld per dag 300 tot 400 keer lachen. En dat dat aantal bij volwassen nog maar tussen de 5 en 10 ligt? Dat zet je wel aan het denken toch?!
'Dat is denken vanuit aangeleerde beperkingen
in plaats van voelen vanuit oneindige mogelijkheden'
Natuurlijk realiseer ik me echt wel dat we niet zomaar eventjes kunnen overschakelen en alleen maar in het moment kunnen gaan leven. Daarvoor zijn we eeuwenlang veel te veel geconditioneerd dat we dat niet kunnen, dat we altijd iets moeten doen of laten om een mooi en goed leven te hebben én te houden. Toch is het voor mijn gevoel wel echt tijd om onze kracht weer terug te nemen en stapje voor stapje vaker bewust in het pure 'het is' te gaan leven.
Uitdaging om elk moment puur te ervaren
We hebben dus een mooie uitdaging. Maar één die meer dan de moeite waard is om aan te gaan. 'Het is' geeft je zoveel ruimte. Stel je voor dat je in een moment bent zonder je ervaringen van daarvoor en zonder de gedachten aan wat erna komt. Dan valt er een grote last van je schouders en heb je ineens de ruimte om je pure zelf te zijn die niet is beïnvloed door verleden of toekomst. En dan kun je elke situatie in een veel zuivere, minder vertekende vorm ervaren en er van daaruit mee omgaan. Dat geldt voor de fijne én minder fijne momenten. Is dat niet fantastisch!? Het maakt het leven een stuk minder ingewikkeld. In het nu kun je altijd vertrouwen op een veilige basis waarin je de meest pure versie van jezelf kunt zijn met al je ongekende mogelijkheden, zonder de ballast van je verleden of je toekomst!
Maar hoe doe je dat dan, in het nu leven? In een volgend blog schrijf ik daar meer over!
Reactie plaatsen
Reacties