Ik zie de bomen om me heen langzaam verdwijnen. En met de bomen de dieren. Eekhoorntjes, spechten. Ik zie ze niet meer. Elke keer als er een boom genadeloos wordt omgekapt, raakt het mij diep in mijn ziel. Ik vecht voor wat ik waard ben om ze te behouden. Ga in gesprek met buren, gemeente, handhavers, boomrooibedrijven. Ik ging er zelfs letterlijk vóór staan. Maar ook ik werd verwijderd. Door handhavers. Net als de bomen stond ik in de weg. Ik voel me soms echt machteloos. Dus pakte ik mijn pen en schreef deze ode aan alle bomen
Elke boom heeft zijn eigen karakter
De machtige, indrukwekkende eik, de zachtaardige beuk, de veerkrachtige, zilverwitte berk, de prachtige plataan. Ze vormen samen het kleurrijke en onmisbare decor van onze aarde. Elke boom vertelt zijn eigen verhaal, heeft zijn eigen kracht en symboliek. Mensen van lang geleden; natuurvolken, Druïden, Noormannen en Grieken voelden dit nog feilloos aan. Zij kenden de waarde van iedere boom, voelden zich ermee verbonden en leefden ermee samen. Bomen waren heilig en elke boom werd geliefd om zijn of haar eigen karakter en unieke eigenschappen.
'Elke boom vertelt zijn eigen verhaal,
heeft zijn eigen kracht en symboliek'
Neem de grote, indrukwekkende eik, als koning onder de bomen. Symbool van kracht, standvastigheid, wijsheid en verbinding tussen hemel en aarde. De verdraagzame beuk straalt kalmte uit en heeft voor iedereen plek. De beukennootjes en jonge bladeren zijn eetbaar. De zilverwitte berk is het symbool voor vernieuwing, zuivering en wedergeboorte. Elke keer als er een stuk land kaal ligt, verschijnt zij als eerste. Onder de plataan komen mensen samen. In de schaduw van zijn grote bladeren komen mensen tot rust en verbinden ze zich met elkaar. Zij staan niet voor niets vaak op pleinen en bij tempels. Omdat hij zijn schors van zijn stam kan laten vallen staat hij ook symbool voor 'het oude loslaten'. Dit is een korte en onvolledige opsomming maar laat zien dat elke boom onze wereld op zijn of haar eigen manier verrijkt.
Bomen zijn geen simpele 'sta-in-de-weggen'
Bomen zijn geen last of simpele 'sta-in-de-weggen'. Het zijn levende wezens met een doel hier op aarde. Ze voorzien ons in onze eerste levensbehoefte: zuurstof. Ze bieden bescherming tegen de felle zon, zorgen voor een complete wereld voor dieren als vogels, eekhoorntjes en insecten. Ze geven ons voeding en genezing. Ze zijn hét voorbeeld van hoe je stevig geaard in het leven kunt staan zodat je tot de sterren kunt reiken. Ze wijzen ons de weg. Ze bieden een luisterend oor, troost en een plaats om samen te komen. Als je goed naar ze luistert vertellen ze je over het verleden en geven ze je kracht en prachtige inzichten. Ze houden de aarde onder onze voeten vast met hun uitgebreide wortelstelsels. Ze vervullen een prachtige én onmisbare schakel in de natuur. In onze natuur.
Monumentale plataan in mijn voortuin
Maar velen voelen het helaas niet meer. Zij zijn verhard en hebben geen of beperkte toegang tot hun hart. Dat is ten minste de enige reden die ik kan bedenken waarom mensen in staat zijn om zomaar, zo vaak en met zo'n gemak allerlei bomen te kappen. Zij kunnen niet afstemmen en samenwerken en wat dan overblijft is overheersen.
De tijd komt dat we in harmonie met de natuur leven
Ik wens vanuit de grond van mijn hart dat er verandering komt in de manier waarop we naar bomen kijken en met ze omgaan. Diep van binnen 'weet' ik dat deze tijd er ook echt gaat komen. Maar jeetje, geduld is in dit geval écht een schone zaak. De tijd komt dat we weer met de natuur gaan samenwerken in plaats van haar te domineren. Dat we weer voelen dat bomen levende wezens zijn die een mooi, waardevol en zelfs onmisbaar onderdeel zijn van ons eigen leven hier op aarde. Dat we de hardheid die zijn weg in de wereld heeft gevonden, verzachten en de weg naar ons hart weer vrijmaken. Gelukkig is de tendens al ingezet. Steeds meer mensen vinden wél de weg naar hun hart. En als we elkaar inspireren en bemoedigen, kunnen we deze ontwikkeling nog een extra zetje geven.
Want wie leeft vanuit zijn of haar hart, doodt geen ander leven. Die verbindt, heeft lief en leeft in harmonie. Met zichzelf. Met elkaar. Met dieren, bomen en planten. En dat is waar we heen gaan. Dat voel ik gelukkig, hoe moeilijk soms ook, achter al mijn machteloosheid en verdriet van de kap van alle bomen om mij heen.
Reactie plaatsen
Reacties
Judith,
Jouw relaas raakt me in mijn hart, ik wordt emotioneel bij je Ode aan de bomen, onze ‘staande vrienden’
Dankjewel dat je op deze manier jouw gedachten met de wereld deelt, het doet mij goed dat er mensen zijn als jij🙏😍!
Je ode is prachtig en ik huil met je mee. Jouw prachtplek en dan de verwoesting. Het duurt mij ook te lang voordat men beseft dat het belang van de natuur eigenlijk voor het eigen belang zou moeten gaan. Het is lelijk gedrag. Als ze aan je plataan komen dan roep maar want dan help ik je met ervoor gaan staan. ❤️
Lieve Wilma, dankjewel voor je lieve reactie! Gelukkig is ‘mijn’ Plataan monumentaal en beschermd 🙏🏻 maar zo fijn dat je het aanbiedt. Dankjewel 🥰